ปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญสุดตอนนี้คือ ภาวะโลกร้อนอันเนื่องมาจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโดยการเพิ่มขึ้นของปริมาณก๊าซเรือนกระจกอย่างรวดเร็ว หนึ่งในต้นเหตุที่สำคัญเกิดจากการเจริญเติบโตที่รวดเร็วของ “เมือง” ซึ่งส่งผลต่อการเพิ่มขึ้นของปริมาณก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศ เนื่องจากร้อยละ 70 ของการใช้พลังงานของโลกที่ก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจกพบว่าเป็นการใช้พลังงานภายในเขตเมือง นอกจากนี้ยังพบว่ามีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้น 2-3 เท่าตามจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้น1 อันเนื่องมาจากความต้องการในการใช้ทรัพยากรเพื่อตอบสนองต่อความสะดวกสบายในชีวิตประจำวันของประชากรในเขตเมือง และการขยายตัวของเมืองที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 (พ.ศ.2555-2559) ให้ความสำคัญต่อเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และระบุอย่างชัดเจนที่จะมีการปรับกระบวนทัศน์การพัฒนาและขับเคลื่อนประเทศเพื่อเตรียมพร้อมไปสู่การเป็น “เศรษฐกิจและสังคมคาร์บอนต่ำ” และเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม2 และกระแสของ “สังคมคาร์บอนต่ำ” หรือ “เมืองคาร์บอนต่ำ” ทำให้หลายๆ เมืองเริ่มให้ความสำคัญเกี่ยวกับปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เกิดจากกิจกรรมต่างๆ ภายในเมือง และการพัฒนาเมืองควบคู่กับการลดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก